Voldoende rust en slaap van goede kwaliteit zijn noodzakelijk om goed te kunnen herstellen van de inspanningen van de (werk)dag. Het is een voorwaarde voor probleemloos te kunnen functioneren de dag daarop.

Wanneer je normale rust en slaap niet meer volstaan om volledig te herstellen van de geleverde inspanning ben je overbelast. Dit lijkt een open deur, maar je raakt in een burnout als over een langere periode de belasting (of stress) is gestegen, terwijl je herstel tekort schoot. Om uiteenlopende redenen heb je dagelijks meer energie verbruikt dan je weer kon aanvullen. Je lichaam heeft waarschijnlijk wel signalen afgegeven over de toenemende vermoeidheid en overbelasting, maar je hebt onvoldoende maatregelen (of kon onvoldoende maatregelen nemen) om het tij te keren.

Door systematische overbelasting blijft het lichamelijk herstel in toenemende mate achter. Zo groeit een herstelschuld. Dit geleidelijke proces van groeiende herstelschuld leidt tot een chronische stressconditie. Als oplossing voor de vermoeidheid gaat het stresssysteem namelijk automatisch harder werken, om het lichaam van de nodige energie te voorzien. De noodaggregaat gaat aan. Voor je het weet geraak je in een vicieuze cirkel die leidt tot een burnout en ben je opgebrand.